Εφη Καλογεροπούλου "στην εξορία του βλέμματος" εκδ: Κουκκίδα

ΧΡΟΝΟΣ ΛΕΥΚΟΣ

Σαν τον τυφλό που αιχμαλωτίστηκε
-του εαυτού του αγαπημένος –απ΄ το βλέμμα του
σε ακολουθώ
κι είναι η αγάπη που εξημερώνει
της Θάλασσας των Κρίσεων το αφρισμένο κύμα
την ώρα που τα φτερά του ανοίγει

Aλήθεια πες μου
ένιωσες ποτέ τη θλίψη των κυμάτων;
τον τρόμο τους;
ποια απελπισία του, χάραξε ο τρελός αέρας
στο κορμί τους
πριν τα τσακίσει με ηδονή στο βράχο;
τους γλάρους, τους γλάρους ,τους μέτρησες;
Η γυμνότητα των αριθμών να αναδυθεί!

(Χρόνε μικρέ των ανέμων
από αγάπη σε αγάπη γίνε ελαφρύς)

Ντυμένος με την επιθυμία
της απέραντης λευκότητας από παύση σε παύση
από πτώση σε πτώση
και πάλι αθώος
παίξε στην επανάληψη αυτής της κίνησης
το μοναχικό σου εμβατήριο

Λευκός καλπάζοντας επίμονα μυθικός
με βλέμμα φλεγόμενο
αγαπημένος στους φανοστάτες
των έρημων δρόμων
άγρυπνε αγαπημένε φύσηξε πάλι
Ό, τι σκοτώνει το σκοτάδι θαύμα είναι
Πίσω απ’ τα κλειστά μας βλέφαρα
απόψε
ο μύθος την ύπαρξη σε ανυπαρξία ας βυθίσει

(επίκληση)
 
(Κύματα σπάστε τα προσωπεία αιωνιότητας
Τσακίστε τα στους βράχους
βροχή ξέπλυνε τη σκόνη
ας λάμψει επιτέλους ο ορίζοντας
σκοτάδι άρπαξε φωτιά, μεταμορφώσου
χιόνι να γίνεις
κι εσείς ναυάγια χίλια
χίλια φιλιά)

Μόνο εσύ μπορείς
για μένα μόνο εσύ

Της θλίψης μου πάρε τώρα το φορτίο
και στη θάλασσα της Γαλήνης πιστά
οδήγησέ με

Εφη Καλοιγεροπούλου
Στην εξορία του βλέμματος"
 
εκδόσεις Κουκκίδα,Δεκέμβριος 2019