ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ FRACTAL
https://www.fractalart.gr/chartis-nayagion/
«Χάρτης ναυαγίων» για ανάδυση ψυχών
Γράφει η Ελένη Ψαρρά // *
Έφη Καλογεροπούλου, «Χάρτης ναυαγίων», εκδ: Μετρονόμος, 2017.
Στη σημερινή εποχή οι άνθρωποι δεν διαβάζουν ποίηση με τη ζέση των αλλοτινών ρομαντικών εποχών.
Οι ποιητικές συλλογές αφορούν πια λίγους, εκείνους που θέλουν να επωμισθούν τον μόχθο των κρυμμένων νοημάτων, διασχίζοντας στωϊκά τις μυστικές διαδρομές μιας ρίμας.
Οι περισσότεροι αναγνώστες ψάχνουν τη λάμψη των λέξεων στις σελίδες ενός μυθιστορήματος, με την ελπίδα να βρουν παρηγοριά μέσω της ταύτισης τους με έναν λογοτεχνικό χαρακτήρα ,αδιαφορώντας για τη μαγεία της αλληγορικής ιδιοσυγκρασίας των στίχων.
Ως εκ τούτου οι «παραμελημένες» ποιητικές συλλογές λογίζονται ως δευτερευούσης αξίας αναγνωστικές επιλογές κι αυτό διότι χρειάζεται περίσσιο ψυχικό σθένος για να βουτήξεις στα βάθη ενός ποιήματος και να νιώσεις τα ειπωμένα και τα ανείπωτά του. Από δυσκολία ή φόβο, λοιπόν, ο κοινός αναγνώστης αφήνει να του ξεφύγουν «θησαυροί» της μοντέρνας ποίησης και καταπιάνεται με ευκολότερα πονήματα.
Κρατώ στα χέρια μου ένα μικρό πράσινο βιβλίο, το οποίο από το εξώφυλλό του φωνάζει ότι θέλει να ανοιχτεί και να εξερευνηθεί, εκ πρώτης όψεως, λόγω του τίτλου και της θαλασσινής του ενδυμασίας.
Ο «Χάρτης Ναυαγίων « της ποιήτριας –εκπαιδευτικού Έφης Καλογεροπούλου επιθυμεί εξαρχής να σε τραβήξει από τα αβαθή στα βάθη, χρησιμοποιώντας τις λέξεις ως σειρήνες, για να βρεθείς αντιμέτωπος με την άβυσσο των πνιγμένων συναισθημάτων.
Είναι μια κατάδυση η οποία όμως ,στοχεύει στην ανάδυση και όχι στον πνιγμό.
Γιατί αυτό κάνει η ποίηση στις ψυχές μας.
Από τον ζόφο του πόνου μάς ανασύρει από τα ναυάγια της ζωής,
ώστε να δούμε ξανά την ομορφιά της ανθρώπινης φύσης,
την «καλή» όψη της ανθρώπινης ύπαρξης.
(…) γιατί το θαύμα έχει μια μοίρα μυστική
και το συνήθειο να μυρίζει πάντοτε
Θάλασσα ,ανάσταση και αγάπη (…) (σελ.63)
Η ποίηση μας υπενθυμίζει τη διαφορά από την πρωτόγονη εποχή μας.
Δεν είναι η τεχνολογία που μας εξυψώνει στο εξελικτικό «γίγνεσθαι» της ανθρώπινης ιστορίας, αλλά η αρετή όσων εκφράζονται με λόγια χαρτογραφημένα σε βυθούς δακρύων στους οποίους χάθηκαν τα καράβια του εαυτού μας.
Η Καλογεροπούλου γητεύει με τον μυστηριώδη τρόπο γραφής της δίχως να χάνεται η αμεσότητα με την οποία απευθύνεται στους αναγνώστες της.
Ένας προσωπικός χάρτης ναυαγίων γίνεται σημείο αναφοράς μιας ευρύτερης κλίμακας χαρτογράφησης. Στη ναυτιλία τα ναυάγια καταγράφονται σε χάρτες ώστε να αποφεύγονται νέα ναυάγια. Στην ποίηση οι χάρτες των συναισθημάτων αποτυπώνονται για να σωθούν νέες ψυχές από τα σκοτεινά νερά της απογοήτευσης.
Αυτό συμβαίνει με την ποιητική συλλογή των ναυαγίων της Έφης Καλογεροπούλου.
Η μαγεία βρίσκεται στο συναίσθημα που έγινε λέξη που ξανάγινε συναίσθημα για να αγγίξει όσους νιώθουνε τις λέξεις.
Η μεστότητα του λόγου ενυπάρχει με το λυρικό ύφος και στα τριάντα επτά ποιήματα της συλλογής.
Ο πεζός στίχος αποκτά ρυθμό από έναν εξαίσιο περιγραφικό τρόπο έκφρασης.
Οι λέξεις συμβιώνουν αρμονικά με τις εικόνες που αναδύονται μετά από κάθε ανάγνωση.
Κάθε ποίημα είναι μια σύντομη διήγηση.
Η ποίηση μπορεί να πάρει όποια μορφή θέλει για να εισέλθει στα ενδότερα του καθενός.
(…)Σε ψάχνω σήμερα στις όχθες μιάς ερώτησης,
αύριο στην αύρα μιας απάντησης(…) (σελ.81)
Τα ποιήματα της Έφης Καλογεροπούλου εισβάλλουν στο σκαρί της αναξιόπλοης ψυχής μας σαν ορμητικά νερά για να μας δείξουν τα ναυάγια του χάρτη της.
Μας κρατούν από τα χέρια Άγγελοι-ληστές των ναυαγίων και μας δείχνουν θαύματα στη σιωπή του βυθού για να γίνονται ποιήματα οι υπαρξιακές αναζητήσεις μας.
«Άγγελοι ναυαγίων
ληστές της αθωότητας
εσείς που στο στήθος της βυθίζετε
του στιλέτου σας την κοφτερή λεπίδα
κι ύστερα σκύβετε πυκνοί από λευκότητα
στο λαιμό τόσων ανύποπτων νεκρών» (σελ.49)
Κυκλοφορεί σε δίγλωσση έκδοση και απόδοση στην αγγλική του Γιάννη Γκούμα.
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
«Για να συναντηθούμε
πρέπει να διακινδυνέψουμε
την απόσταση του άλλου
μια απόσταση φωνών
ντυμένοι μυθιστόρημα
ξεχασμένοι από τρυφερότητα
παραδομένοι στην απόγνωση
έρποντας ή ακόμη και στα τέσσερα
δοσμένοι σ ένα ανομολόγητο παιχνίδι
πένθους
αφής
σφαγής» (σελ.21)
*Η Ελένη Ψαρρά, είναι συγγραφέας. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με το διήγημα «Χριστουγεννιάτικη ευχή»,(2018) και ακολούθησαν «Οι ιστορίες των άστρων στα κύματα»(2018), «το λευκό βιβλίο» (2019) και «ο Υποθάλαμος»(2021).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου