(μπαίνει η Μάρθα μονολογώντας). ΜΑΡΘΑ:Εεεεεϊ...δέν είναι κανείς εδώ?(είναι φανερό ότι η απουσία τους δεν τη στενοχωρεί).Ετσι λοιπόν?Με ρίξανε.Με ξεπουπουλιάσανε καλά καλά..και μετά μ άφήσανε στα κρύα του λουτρού σαν μαδημένη κότα...΄ΤΖΩΡΤΖ?..(κοιτάει γύρω της).Τζώρτζ!(Σιωπή).Τζώρτζ!Μα τι κάνεις τέλος πάντων ?κρύβεσαι?(Σιωπή).Τζώρτζ!(σιωπή).Το Χριστό σου...(πηγαίνει στο μπάρ,ετοιμάζει ένα ποτό και διασκεδάζει μόνη της με την παράσταση που ακολουθεί)Εγκαταλειμμένη!Παρατημένη!Πεταμένη έξω στό κρύο σαν βρωμόγατα.ΧΑ!"Μπορώ να σου ετοιμάσω κάτι να πιείς,Μάρθα?" "Μα,βέβαια,σ ευχαριστώ.Τζώρτζ.Είσαι τόσο ευγενικός" "Μα τι λές Μάρθα,εγώ θα ΄κανα το πάν για σένα"."Αλήθεια Τζώρτζ? Κι εγώ θα ΄κανα το πάν,για σένα"."Αλήθεια Μάρθα?" "Ασφαλώς,Τζώρτζ!"."Κι εγώ που σ ειχα αδικήσει ". "Κι εγώ σε είχα αδικήσει ,Τζώρτζ!".ΜΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ!!!Ορμάτε στην Οικοδέσποινα!(γελάει ανοιχτα μ αυτό,μετα πέφτει σε καρέκλα,ηρεμεί,μοιάζει ηττημένη,μιλάει μαλακά).Πάει πιά!(ακόμα πιο μαλακά).Πάει..(τώρα σαν μωρό).Μπαμπά?Μπαμπά?Φύγανε όλοι ,,την εγκατέλειψαν την Μάρθα..την άφησαν μόνη με τα λάθη της στίς ...(κοιτάει το ρολόι της)..κάπου στα ξημερώματα.Μπαμπά!Ασπροπόντικα,αλήθεια έχεις κόκκινα μάτια?ε?Για να δώ.Ααα!.Ναί,έχεις.Εχεις!Μπαμπά, έχεις κόκκινα μάτια...επειδή κλαίς όλη την ώρα,δεν είναι έτσι μπαμπά?Ναί ,κλαίς .Κλαίς όοολη την ώρα.ΘΑ ΜΕΤΡΗΣΩ ΒΡΕ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ,ΩΣ ΤΑ ΠΈΝΤΕ ΚΙ ΑΛΛΙΜΟΝΟ ΣΑΣ ΑΝ ΔΕ ΒΓΕΙΤΕ ΑΠ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΣΤΕ!..(παύση).Κι εγώ Μπαμπά κλαίω όλη την ώρα.Κλαίω όολη την ώρα,αλλά κλαίω μέσα μου βαθιά,ώστε κανείς να μη μπορεί να με δεί.Κλαίω όλη την ώρα.Καί ο Τζώρτζ κλαίει όλη την ώρα.Κι οι δυό μας κλαίμε συνεχώς ,και μετά μαζεύουμε τα δακρυά μας και τα βάζουμε μεσ στο ψυγείο,μέσα σ αυτές τίς βρωμοθήκες για τα παγάκια...(αρχίζει να γελά)..μέχρις ότου παγώσουν(γελάει πιο πολύ) και μετά τα ..βάζουμε ..μέσα στα ποτά μας..(περισσότερα γέλια,που τώρα είναι κάτι διαφορετικό.Μετά νηφάλια σιωπή)Τα βάζουμε...Τα βγάζουμε..πεθαμένα,περασμένα και ξεχασμένα..(θλιμμένα).Γι αυτά τα δάκρυα,όπως τα αυτοκίνητα,έχω βάλει κι εγώ στα μάτια μου καθαριστήρες..Τζώρτζ,γιατί σε παντρεύτηκα,μωρό μου...Καλέ,αυτό μπορούσε να γίνει τραγούδι...Εγώ,παιδί μου θα μπορούσα να γράψω και τραγούδια...(χτυπάει τα παγάκια στο ποτήρι της).ΚΛΙΝΚ!.ΚΛΙΝΚ!.ΚΛΙΝΚ!..ΚΛΙΝΚ! EDWARD ALBEE Ποιός φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ μετ.Καίτη Κασιμάτη-Μυριβήλη εκδ.Δωδώνη
Κυριακή 20 Απριλίου 2008
ποιός φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ
(μπαίνει η Μάρθα μονολογώντας). ΜΑΡΘΑ:Εεεεεϊ...δέν είναι κανείς εδώ?(είναι φανερό ότι η απουσία τους δεν τη στενοχωρεί).Ετσι λοιπόν?Με ρίξανε.Με ξεπουπουλιάσανε καλά καλά..και μετά μ άφήσανε στα κρύα του λουτρού σαν μαδημένη κότα...΄ΤΖΩΡΤΖ?..(κοιτάει γύρω της).Τζώρτζ!(Σιωπή).Τζώρτζ!Μα τι κάνεις τέλος πάντων ?κρύβεσαι?(Σιωπή).Τζώρτζ!(σιωπή).Το Χριστό σου...(πηγαίνει στο μπάρ,ετοιμάζει ένα ποτό και διασκεδάζει μόνη της με την παράσταση που ακολουθεί)Εγκαταλειμμένη!Παρατημένη!Πεταμένη έξω στό κρύο σαν βρωμόγατα.ΧΑ!"Μπορώ να σου ετοιμάσω κάτι να πιείς,Μάρθα?" "Μα,βέβαια,σ ευχαριστώ.Τζώρτζ.Είσαι τόσο ευγενικός" "Μα τι λές Μάρθα,εγώ θα ΄κανα το πάν για σένα"."Αλήθεια Τζώρτζ? Κι εγώ θα ΄κανα το πάν,για σένα"."Αλήθεια Μάρθα?" "Ασφαλώς,Τζώρτζ!"."Κι εγώ που σ ειχα αδικήσει ". "Κι εγώ σε είχα αδικήσει ,Τζώρτζ!".ΜΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ!!!Ορμάτε στην Οικοδέσποινα!(γελάει ανοιχτα μ αυτό,μετα πέφτει σε καρέκλα,ηρεμεί,μοιάζει ηττημένη,μιλάει μαλακά).Πάει πιά!(ακόμα πιο μαλακά).Πάει..(τώρα σαν μωρό).Μπαμπά?Μπαμπά?Φύγανε όλοι ,,την εγκατέλειψαν την Μάρθα..την άφησαν μόνη με τα λάθη της στίς ...(κοιτάει το ρολόι της)..κάπου στα ξημερώματα.Μπαμπά!Ασπροπόντικα,αλήθεια έχεις κόκκινα μάτια?ε?Για να δώ.Ααα!.Ναί,έχεις.Εχεις!Μπαμπά, έχεις κόκκινα μάτια...επειδή κλαίς όλη την ώρα,δεν είναι έτσι μπαμπά?Ναί ,κλαίς .Κλαίς όοολη την ώρα.ΘΑ ΜΕΤΡΗΣΩ ΒΡΕ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ,ΩΣ ΤΑ ΠΈΝΤΕ ΚΙ ΑΛΛΙΜΟΝΟ ΣΑΣ ΑΝ ΔΕ ΒΓΕΙΤΕ ΑΠ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΣΤΕ!..(παύση).Κι εγώ Μπαμπά κλαίω όλη την ώρα.Κλαίω όολη την ώρα,αλλά κλαίω μέσα μου βαθιά,ώστε κανείς να μη μπορεί να με δεί.Κλαίω όλη την ώρα.Καί ο Τζώρτζ κλαίει όλη την ώρα.Κι οι δυό μας κλαίμε συνεχώς ,και μετά μαζεύουμε τα δακρυά μας και τα βάζουμε μεσ στο ψυγείο,μέσα σ αυτές τίς βρωμοθήκες για τα παγάκια...(αρχίζει να γελά)..μέχρις ότου παγώσουν(γελάει πιο πολύ) και μετά τα ..βάζουμε ..μέσα στα ποτά μας..(περισσότερα γέλια,που τώρα είναι κάτι διαφορετικό.Μετά νηφάλια σιωπή)Τα βάζουμε...Τα βγάζουμε..πεθαμένα,περασμένα και ξεχασμένα..(θλιμμένα).Γι αυτά τα δάκρυα,όπως τα αυτοκίνητα,έχω βάλει κι εγώ στα μάτια μου καθαριστήρες..Τζώρτζ,γιατί σε παντρεύτηκα,μωρό μου...Καλέ,αυτό μπορούσε να γίνει τραγούδι...Εγώ,παιδί μου θα μπορούσα να γράψω και τραγούδια...(χτυπάει τα παγάκια στο ποτήρι της).ΚΛΙΝΚ!.ΚΛΙΝΚ!.ΚΛΙΝΚ!..ΚΛΙΝΚ! EDWARD ALBEE Ποιός φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ μετ.Καίτη Κασιμάτη-Μυριβήλη εκδ.Δωδώνη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Πολύ όμορφο το κομμάτι απ'το έργο του ALBEE!
Πολύ όμορφη και η ερμηνεία της BILLIE!
Eξαιρετικός συνδυασμός.
Την καλημέρα μου!
το έργο το αγαπώ ιδιαίτερα.
αξεπέραστη η ερμηνεία της Elizabeth Taylor σαν Μάρθα και τον Richard Burton σαν Τζώρτζ!για την Billie τι να πεί κανείς!
χαίρομαι πού σου αρέσουν...
i "afigisi" se kanei na to zeis..
grigoroi dialogoi ;)
poly kalo, kalispera!
πράγματι.Εκπληκτικός μονόλογος προσφέρεται για ρεσιτάλ ερμηνείας.Το είχα δει στο Τέχνης με την Πιττακή στον ρόλο ,ηταν πολύ καλή.
ωραίο έργο ανθρωποφαγικά τρυφερό!!
Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράψατε! Φανταστικοί οι Taylor-Burton! Ανεπανάληπτοι! Για το κομμάτι... άσε δε λέω. Τα είπατε όλα.
Τρελαίνομαι για θεατρικούς διαλόγους και μονολόγους που μιλάνε για καθημερινές καταστάσεις μιας ασπρόμαυρης ζωής. Το κομμάτι που διάλεξες, ήταν σαν να το είδα!
Καλημέρα και πολλά ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές!
dialogos ;)
se ligo oloi etsi tha monologoume...
ερασιτέχνη
"μονάχος στον έρωτα,μονάχος στη δόξα,μονάχος στο θάνατο"...
καλό βράδυ
γητεύτρια
Μαριάννα μου όπως το είπες ασπρόμαυρη ζωή!
ήμουνα σίγουρη ότι θα σου άρεσε...
και το θεατρικό και οι ανεπανάληπτες ερμηνείες Λίζ Τ.και Ρίτσαρντ Μπ.
φιλιά
Δημοσίευση σχολίου