μα αυτό δε φτάνει

Πάει πιά το καλοκαίρι,

θαρρείς και δέν υπήρξε.

Στή λιακάδα είναι ζεστά,

μα αυτό δε φτάνει.

Ολα γίναν τελικά,

πέσαν όλα στα χέρια μου

σαν φύλλο πενταπλό,

μα αυτό δε φτάνει.

ό τι κακό δε χάθηκε,

ό τι καλό δέν ήταν μάταιο,

όλα λαμποκοπούν μες στό καθάριο φώς,

μα αυτό δε φτάνει.

Η ζωή με περιμάζεψε

σώο μες στη φτερούγα της,

κι η τύχη μου πάντα βαστάει,

μα αυτό δε φτάνει.

Φύλλο δέν κάηκε,

κλαδί δέν τσάκισε...

Καθαρή σαν το γυαλί ειν΄η μέρα,

μα αυτό δε φτάνει.

Αρσένι Ταρκόφσκι

(Από τη συλλογή Λευκή Μέρα)

μετ.Σεραφείμ Βελέντζας