το τραγούδι του Σουραμπάγια -Τζόννυ

το τραγούδι του Σουραμπάγια-Τζόννυ Ημουνα ,Θέ μου ,νιά δεκάξη χρόνων εσύ απ΄την Μπίρμπα φύτρωσες δω πάνω κι΄είπες "Μαζί μου θα σε πάρω και τα έξοδα όλα εγώ θα κάνω". Σέ ρώτησα για τη δουλειά σου κ΄είπες- και πώς να το ξεχάσω?- είχες να κάνεις με τα τρένα δέν είχες για τη θάλασσα ούτε άσσο. Πολλά τα λόγια σου ήταν,Τζόννυ, μα ούτε μιά λέξη αλήθεια,Τζόννυ απ΄την αρχή με πούλησες κι ακόμα πώς σε μισώ νά΄ξερες ,Τζόννυ πώς στέκεις και χαζεύεις ,Τζόννυ βγάλε τήν πίπα,σκύλε,απο το στόμα. Σουραμπάγια-Τζόννυ,πώς κοιτάζεις σκληρά? Σουραμπάγια-Τζόννυ ,θέ μου ,πώς σ΄αγαπώ. Σουραμπάγια-Τζόννυ,πώς δε βρίσκω χαρά?¨ Δέν έχεις καρδιά ,Τζόννυ, μα πώς σ΄αγαπώ. Στήν αρχή ήταν όλα μέλι -γάλα όσο πήγαινα με σένα μα μετά από δυό βδομάδες δέν έβρισκες καλό σε μένα. Πάνω και κάτω στο Παντσαμπ στή θάλασσα ,στόν ποταμό: σάν κοιτάζω στόν καθρέφτη σαράντα φαίνομαι χρονώ. Δέν ήθελες αγάπη,Τζόννυ λεφτά ήθελες μονάχα,Τζόννυ μα εγώ:να με πατήσεις χώμα. Μού τα ζητούσες όλα,Τζόννυ σου΄δινα παραπάνω ,Τζόννυ βγάλε τήν πίπα,σκύλε ,απο το στόμα. Σουραμπάγια-Τζόννυ,πώς κοιτάζεις σκληρά? Σουραμπάγια-Τζόννυ,Θέ μου,πώς σ΄αγαπώ. Σουραμπάγια-Τζόννυ,πώς δε βρίσκω χαρά? Δέν έχεις καρδιά,Τζόννυ,μά πώς σ΄αγαπώ. Ούτε πού νοιάστηκα ποιός σου΄χε το παρανόμι αυτό κολλήσει το μούτρο σου όμως το ξέρανε σ΄Ανατολή και Δύση. Σ΄ένα φτηνό κρεβάτι ένα πρωί θ΄ακούω το κύμα να βροντά ώς το θόλο κι εσύ θα μού το σκάσεις στα βουβά με το καράβι σου αραχτό στο μώλο. Δέν έχεις καρδιά,Tζόννυ είσαι γομάρι ,Τζόννυ
Γιατί με παρατάς, Τζόννυ,στο στρώμα? Μά σ΄αγαπώ ακόμα,Τζόννυ όπως τήν πρώτη μέρα ,Τζόννυ βγάλε τήν πίπα, σκύλε, απο το στόμα. Σουραμπάγια-Τζόννυ,πώς κοιτάζεις σκληρά? Σουραμπάγια-Τζόννυ,Θέ μου ,πώς σ΄αγαπώ. Σουραμπάγια-Τζόννυ,πώς δε βρίσκω χαρά? Δέν έχεις καρδιά,Τζόννυ, μα πώς σ΄αγαπώ. Μπέρτολτ Μπρέχτ μετ.Γιώργος Βελουδής Η Αποπλάνηση τών Αγγέλων,εκδ.Δωδώνη