Στα νέα δέντρα Υπάρχουν άνθρωποι πού μεγαλώνουν σάν δέντρα / και άλλοι σαν αναρριχητικά. / Τό δέντρο -όποιο δέντρο- / κόβει το διάστημα στη μέση / αντιμετωπίζοντας τόν κεραυνό / τη βροχή και τόν άνεμο./ Μά το αναρριχητικό μεγαλώνει αδραγμένο,/ στερώντας το φώς / σε κάθε σπόρο πού πάει να βλαστήσει,/ ή ανεβαίνει στούς πιό χοντρούς κορμούς, / πονηρό και μοχθηρό, / με τήν ξένη ορμή, / γιά να κλέψει απ΄τόν άλλο / το ανέβασμα στα ύψη. / Καί τόν σκεπάζει ασφυκτικά / μέχρι πού στο τέλος τόν σκοτώνει./ Πάνω στούς ξερούς κορμούς / τ΄αναρριχητικά ανθίζουν / τίς μικρές τους καμπάνες./ Τά δέντρα αδέρφια: / πρέπει να προσέχουμε τα δέντρα. Osvaldo Navarro 26 κουβανοί ποιητές απόδοση/ Αντώνης Στεμνής