μισή ώρα

Μήτε σε απέκτησα,μήτε θα σε αποκτήσω

ποτέ,θαρρώ.Μερικά λόγια,ένα πλησίασμα

όπως στο μπάρ προχθές,και τίποτε άλλο.

Είναι,δέν λέγω ,λύπη.Αλλά εμείς της Τέχνης

κάποτε μ΄ένταση τού νού,και βέβαια μόνο

για λίγην ώρα,δημιουργούμεν ηδονήν

η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει.

Ετσι στό μπάρ προχθές-βοηθώντας κιόλας

πολύ ο ευσπλαχνικός αλκοολισμός-

είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική.

Και το κατάλαβες με φαίνεται,

κ΄έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες.

Ηταν πολλή ανάγκη αυτό.Γιατί

μ΄όλην τήν φαντασία,και με το μάγο οινόπνευμα,

χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου,

χρειάζονταν νάναι το σώμα σου κοντά.

Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ

Τα ανέκδοτα ποιήματα