Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Τα αντικλείδια

εργο του George Segal
Η ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε.Ομως μερικοί
κάτι βλέπουν,το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπούν.
Η πόρτα τότε κλείνει.Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει.Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιός το έχει.Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια.Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πιά.Δέν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να δούν στο βάθος.
Ισως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για να ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.
Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Γιώργης Παυλόπουλος
(Τα Αντικλείδια ,1988)

4 σχόλια:

Un par de neuronas... είπε...

Σε ευχαριστώ για το δώρο της παρόντος ποίηση.
Διάβασα μόνο ποιήματα στα ελληνικά. Στην Αθήνα, έμαθα να αγαπώ την ποίηση ...

Φιλιά και αγκαλιές σε εκατοντάδες.

κοκκινη κισσα είπε...

Βερόνικα εγώ σε ευχαριστώ για την συνομιλία..αλλωστε για να θυμηθώ εναν αλλο μεγάλο ποιητή τον Καρυωτάκη "ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε""

καλό βράδυ!!

Utopia είπε...

...είναι μια πόρτα ανοιχτή.

...από αυτές που δεν ξέρεις πώς ανοίγουν-προς τα μέσα ή προς τα έξω.

είμαι κι εγώ απ΄αυτούς/ες που αναρωτιούνται :)

κοκκινη κισσα είπε...

ουτοπία,η εξοδος κινδύνου ανοίγει πάντα πρός τα εξω!!

φιλιά!!!