Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

τουίτ,τουίτ,...

Το βατραχάκι

Ενα στρογγυλό κεφάλι και μια μακρουλή ουραδίτσα
είναι ολόκληρο το μαύρο βατραχάκι
κι αν και χέρια ουδέ και πόδια αυτό δεν έχει ,
πάει ,ωστόσο ,ουρά-κεφάλι όπως κουνιιέται,
μόνο του και βόλτες κάνει μές στο τέλμα,
το μικρό μου αγαπημένο βατραχάκι!

η θάλασσα

Ποιός μένει σ΄αυτό το όστρακο?
ενα γέρο οστρακόδερμο.
Και τι κάνει εκεί μέσα?
Μέρα και νύχτα νείρεται.
Και ποιό είναι το ονειρό του?
Η μακρυνή  ΄ναι θάλασσα.
Και ποιά ΄ναι εκείνη η θάλασσα?

Μιά θάλασσα γαλάζια ,
θάλασσα που δεν είδε
ω η μπλάβη απειρη θάλασσα
που μακριά ομιχλιάζει!

Ο δάσκαλος

Των σπουργιτιών ο δάσκαλος
ολη την ώρα
κουνά τη μικρή βέργα του:
τουίτ,τουίτ.....

Ο προφορικός λόγος
Το τραγούδι στην Ιαπωνία

μετάφραση Αρης Δικταίος

2 σχόλια:

Un par de neuronas... είπε...

Μου άρεσε Η ΘΑΛΑΣΣΑ!! Που μακριά ομιχλιάζει...

Μία εικόνα που είδα σήμερα στην Θάλασσα της πόλης μου.

Φιλάκια!

κοκκινη κισσα είπε...

Veronica Marsa

Βερόνικα,πραγματικά πανέμορφη εικόνα,..
μυστική,αινιγματική,ταξίδι υποσχόμενη..

καλο βράδυ!