3
Έπρεπε χρόνια πριν να είχες φύγει.
Δεν θα μπορούσα τότε καν να το δεχτώ
με κάθε μέσον θα’θελα να σε κρατήσω
θα’ κλαιγα απαρηγόρητος.
όμως φοβάμαι μήπως τώρα
το εκλάβω σαν συνέπεια φυσική
μήπως τα δάκρυα
σου τα’ χω προπληρώσει
και μήπως τέλος
πρέπει να ετοιμάζεσαι
για μια, χωρίς εμένα,
αβάσταχτη επιβίωση.
4
Όμως δεν ξέρω
πόσο αβάσταχτη
θα’ ταν χωρίς εμένα
η επιβίωση σου.
Όταν πεθαίνει κάποιος νέος
οι γέροι λένε πως ήταν θέλημα θεού
όταν πεθάνει γέρος
πως είχε πια γεράσει .
όμως οι πάρα πολύ γέροι
κοιτάνε μοναχά μπροστά
εκτρέφουν πια μιαν υποψία αθανασίας.
6
Μας χάρισες μια ζωή
και γλώσσα μία.
Μόνος μου δόθηκα μετά
σε γλώσσες ξένες
εξωτικών ανθρώπων.
Σπούδασα ως και τα πιο ακραία
επιφωνήματά τους
ώστε ν’ αναγνωρίζω την οδύνη τους.
Εφόσον όμως ζεις
κανένας
ούτε κι η φαντασία
μπορεί να πει
στα ελληνικά ποιο θα’ ναι
της στιγμής εκείνης
το επιφώνημά μου.
Γιάννης Βαρβέρης (1955-2011)
Από την ενότητα «ΒΑΘΕΟΣ ΓΗΡΑΤΟΣ»
(ανέκδοτο)
(ανέκδοτο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου