Ερωτεύτηκα ,μου είπες.
Ωστε ερωτεύτηκες ,σκέφτηκα.
Εσύ? με ρώτησες.
Εγώ λυπήθηκα ,και είπα
όχι,δεν ξαναερωτεύτηκα.
Μετά ήρθε η θάλασσα αναμεσά μας.
Καί περπατήσαμε πρός οριστικά αντίθετες
κατευθύνσεις.
Και οι δύο συνοδευμένοι
από την εξαίσια αλλά
θλιβερή
αμφίβια μουσική
πρός τη μοναδική επανάληψη της μικρής ζωής μας
μεστής απο εύπλαστα φύκια
και λαμπερά μαργαριτάρια.
Ποτέ η θάλασσα δεν έφυγε από αναμεσά μας.
Ομως
η ελπίδα
οφείλει να είναι πολυσύλλαβη.
Με την ελπίδα
η γλώσσα παράγει
ενεργητικές συντάξεις.
Οπως αυτήν:
θα σβήσω τη θάλασσα αναμεσά μας.
................................................
Μαρία Δαλαμήτρου
Προτελευταία εποχή
εκδ.ΑΩ
2 σχόλια:
Ανάμεσα μας είναι...
Καλύτερα να είμαστε μέσα εμείς...
Όμορφο ποίημα της Μαρίας Δαλαμήτρου, el mar entre nosotros.
Φιλιά πολλά, φιλενάδα.
Veronika Marsa
...σίγουρα ! και με τέτοια θερμοκρασία!!
Besos!!
καλή επιστροφή για όλους σας!!
Δημοσίευση σχολίου