Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΠΕΠΕΙΡΑΜΕΝΩΝ ΤΖΟΚΕΫ
Ο αλογίσιος ιδρώτας μοσχοβόλησε σαν τους θάμνους
του μαύρου φραγκοστάφυλου και το χαντάκι γεμάτο νερό
πλησιάζει γοργά.
Κι οι έπιβάτες που η σκέψη του θανάτου
μούδιασε στις φτέρνες τους
επαναλαμβάνουν με το νου τους τον κανόνα:
«Πρώτα πρώτα πρέπει να πετάξεις πάνω από το εμπόδιο την καρδιά σου».
Πολλοί κάνουν έτσι,
κι όταν πηδήσουν καμαρωτά το χαντάκι,
δεν προφταίνουν να κοιτάξουν πίσω τους.
Ο καιρός προς τα πίσω είναι στην απαγορευμένη κατεύθυνση.
Στις κερασιές εν τω μεταξύ τινάζεται το αίμα και το φονικό
ανεμίζει σα λάβαρο.
Η κούρσα τελειώνει και το καλοκαίρι τέλειωσε κι αυτό.
Άρχισε πάλι ένα ήρεμο, κάπως πιο μουντό φθινόπωρο.
Κι οι καβαλάρηδες που πήδησαν το εμπόδιο γυρίζουν
σε κείνο το μέρος
όπου πέταξαν την καρδιά τους προς τα εμπρός
και με σκυμμένο το κεφάλι ψάχνουν ανάμεσα στα χόρτα.
Ίσως βρεθεί. Ίσως και όχι.
JAN SKÁCEL
Μετάφραση: Κάρολος Τσίζεκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου