σκοτεινές ιστορίες

νυχτερινός μονόλογος

Γι΄αυτό λοιπόν ξαφνικά οι πορείες

κι η βουή των λαων που σηκώνονται.

Ισως είναι το ακοίμητο μάτι της μνήμης.

Ισως είναι το αυτί στίς πέτρες που ακούει.

Οταν άξαφνα αδειάζουν ώς τα πέρατα οι δρόμοι.

Οταν η φωνή στον Αισχύλο.

Και φυσάει ο αέρας -σκοτεινές ιστορίες.

Τόσα χρόνια τι γαυγίζει το ορφανό σκυλί

στη διχάλα του δρόμου;

Τα σημάδια στο κορμί κι η παράλογη σκέψη

την ακούς στο μυαλό.

Φαγωμένες οι λέξεις ένα σύνθημα ένα.

Πόσα παίρνει το μήνα ο χαφιές;

Πόσα παίρνεις εσύ;

Τόνα χέρι στην Αλβανία.

Τόνα πόδι στην κατοχή.

Και τα λόγια που ξέρουν  μονάχα το ψέμα.

Το μυαλό μπουκωμένο.

Το ψωμί το πικρό και πιο πέρα η τανάλια η Ευρώπη-

σκοτεινές ιστορίες.

Μη μου πείς γιατί μας εκάρφωσες τότε.

Είχε γίνει το μούτρο σου ο παλιός

ο ξεφτισμένος τοίχος που κατουράνε οι συνταξιούχοι

σκουπίδια και πέτρες

Οι δικαστές ανεβαίνουν τη σκάλα

και το ξέρεις όπως το ξέρω

το σκυλί που αλυχτάει στον έρημο τόπο

ό,τι κι αν πείς δεν είναι απόκριση

τόνα σχέδιο ξεσηκώνει το άλλο

ό ένας τύρανος

ετοιμάζει τον άλλο

σου πετάνε ένα κόκαλο- σκοτεινές ιστορίες.

Ποιός είσαι εσύ που περπατάς το δισάκι στον ώμο

παραμιλώντας;Χρόνο το χρόνο

σου σακατέψανε τη γενιά

προσκυνημένοι εμπόροι χωροφύλακες.

Το μούτρο σου μια ζαρωμένη εφημερίδα

Κι εκείνο το νησί που αγάπησες

όλο το Αιγαίο μια σκάφη με σκατά.

Ο,τι κι άν πείς δεν είναι απόκριση

κι απ΄τον Αισχύλο ώς τον Σεφέρη να φυσάει ο αέρας

η λευτεριά πού πάλεψες- σκοτεινές ιστορίες.

Τάκης Σινόπουλος

Συλλογή II ,1965-1980

εκδ.Ερμής