η πληρότητα της αγάπης
(whole love)
Πάντα η κάθε προαίρεση είναι η λάθος προαίρεση
οπως κάθε ψήφος πάει μαθηματικά στο βρόντο-
πώς μπορεί η αλήθεια να αιωρείται λοιπόν ανάμεσα σε
δύο επιλογές?
Να μ΄ αγαπάς συνεπώς με περισσότερη ορμή,να μ΄ αγαπάς
απόλυτα
Χωρίς να ζυγίζεις τίς καταστάσεις,έτσι να μ΄ αγαπάς
Ετσι ακριβώς όπως ορκίστηκα να σ΄αγαπώ κι εγώ.
Χωρίς να δειλιάζεις,χωρίς να λές με το νού σου
Τι θ΄απογίνουμε αν στο τέλος φανούμε και οι δυό μας
κάτι λιγότερο απο βαστάζοι των βεβαιοτήτων μας .
Κανένας μας δεν γεννήθηκε τυχαία: γνωρίζαμε εκ των προτέρων
τον ξεχωριστό θησαυρό που τώρα μέσα του μεγαλώνουμε.
Robert von Ranke Graves(1895-1985)
μετ.Γιώργος Βέης
περιοδικό κουκούτσι,τεύχος 5.
2 σχόλια:
Με συγκλόνιζε πάντα αυτή η βεβαιότητα του ποιήματος. Ήταν και βεβαιότητα ζωής.
Στο μεταξύ όμως η ζωή συνεχίζει να με εκπλήσσει, καθιστώντας με πάντα κάτι λιγότερο από αυτό που κλήθηκα να βαστάξω.
Σε φιλώ και καλή χρονιά.
Ελένη Λιντζαροπούλου
Ελένη,το κατανοώ απολύτως.
κι εγώ απο την άλλη,αθεράπευτα αισιόδοξη, με συνείδηση
ωστόσο της απώλειας ,εξακολουθώ να γοητεύομαι απο την ασυνέχεια του ποιητικού χωρόχρονου.
κι εκεί που οι βεβαιότητες υποχωρούν,ενας εσω- τόπος ανοίγεται πρόσφορος για δοκιμασία!
πολλά φιλιά
καλή χρονιά!!!
Δημοσίευση σχολίου