Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

τέλος

ΤΕΛΟΣ

Τώρα ποὺ βρῆκα πιὰ μίαν ἀγκαλιά,
καλύτερη κι ἀπ᾿ ὅ,τι λαχταροῦσα,
τώρα ποὺ μοῦ ῾ρθαν ὅλα ὅπως τὰ ῾θελα
κι ἀρχίζω νὰ βολεύομαι μὲς στὴν κρυφὴ χαρά μου,
νιώθω πὼς κάτι μέσα μου σαπίζει.
 
Ντίνος Χριστιανόπουλος





Αρνήθηκε το «μεγάλο βραβείο γραμμάτων» που του απένειμαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας, ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος  παραπέμποντας σε παλιότερο κείμενό του , με τον εμβληματικό τίτλο «Εναντίον».

8 σχόλια:

Un par de neuronas... είπε...

Εγώ τον καταλαβαίνω.
Πολλοί ξέρουμε καλά όταν κάτι δεν πάει, ότι τα έχουμε όλα αλλά νιώθουμε κάτι μέσα μας, κάτι που σαπίζει...

Φιλιά πολλά! Κρύο, ε;

κοκκινη κισσα είπε...

Veronica Marsa

Βερόνικα η ποίηση του Χριστιανόπουλου μου αρέσει πολύ,
αλλά και η συνεπειά του όσον αφορά τις βραβεύσεις και τα υπόλοιπα θεωρώ ότι τον τιμά.

κρύο τρελό και χιόνι και βοριάδες πράγματι στήνουν ενα χειμερινό σκηνικό πέρα για πέρα.
αλλά ευτυχώς μου αρέσουν οι απότομες εναλλαγές και αρα όλα καλά!!!

Besos!!!

Antoine είπε...

Με προβλημάτισε η συμπεριφορά του Χριστιανόπουλου, όχι για την άρνηση του βραβείου, αλλά για την επιμονή να αποδέχεται τις προσκλήσεις προς απολογία στις τηλεοράσεις...

κοκκινη κισσα είπε...

Antoine,
προσωπικά μένω στο μανιφέστο του "Εναντίον " και στα όσα αρθρώνει εκεί πρίν ακόμη αποσπάσει οποιοδήποτε βραβείο.
Το αν εμφανίστηκε στην τηλεόραση ή οχι για μένα δεν είναι επ ουδενί επιλήψιμο.γιατί θάπρεπε άλλωστε;
Για την περιβόητη συνέντευξή του στην Τσαπανίδου όπου χαρακτηρίστηκε απο κάποιους σαν αγενής,εγώ μόνο αγένεια δεν είδα απο την πλευρά του.
Αντιθέτως είδα την ενόχληση του απο την συνεχή προσπάθεια της δημοσιογράφου να τον προσεγγίσει με τα γνωστά τηλεοπτικά κόλπα (κολακείες, φιλοφρονήσεις,υπερβολικά χαμόγελα κτλ)Το ό,τι αρνήθηκε να μπεί σε αυτό το παιχνίδι ανταλλαγής ανούσιων φιλοφρονήσεων μόνο θετικά κατα την αποψή μου πρέπει να αποτιμηθεί.

νασαι καλά!!!

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Για τα λοιπά έξω απ' την ποίηση την είπα την γνώμη μου και δεν έχει σημασία πια να την ξαναπώ εδώ, θα ήταν και σαν μια επιμονή και δεν το θέλω.

Για την ποίησή του όμως που αγαπώ και μάλιστα για τούτο το ποίημα, πόση αλήθεια...τόση που μόνο η ποίηση μπορούσε να πει.

Τα φιλιά μου κορίτσι

(και βγάλε αυτόν τον τίτλο παιδί μου... με τάραξε μέχρι να διαπιστώσω ότι ήταν το ποίημα)

κοκκινη κισσα είπε...

Ελένη Λιντζαροπούλου

ετσι είναι Ελένη.
Ας αφήσουμε καλύτερα την ποίηση να μιλήσει....εκεί είναι η αλήθεια !!!

πολλά φιλιά!!!

Ανώνυμος είπε...

σαν σωστο χριστιανοπουλο εκανε παλι το καθηκον του
τον αγαπω γιατι εξιστορει οπως η γιαγια μου κι ηταν μαλλον γνωστος του πατερα μου
πιο πολυ τον αγαπω γιατι στο δημοτικο των παιδιων μου οταν μιλησε εφυγαν οι διδασκοντες με ανασηκωμενες τις τριχες της κεφαλης των
τους χαιρετισμους μου

κοκκινη κισσα είπε...

Ανώνυμος

..χρήσιμο να ανακαλύπτεις πράγματα!
κι ακόμη πιο χρήσιμο να συμφιλιώνεσαι με αυτά.

τι κρίμα για τους διδάσκοντες!!