Nadezhda Udaltsova( 1986-1961)

΅΅εμείς θέλουμε

η τέχνη είναι ελεύθερη.η δημιουργία είναι ελεύθερη.

ο άνθρωπος ο γεννημένος για τη δημιουργία και την τέχνη είναι ελεύθερος.
Ο κόσμος πρέπει να χαιρετίζει με χαρά εναν δημιουργό που του έχει φέρει νέες μορφές.
Ετσι θα έπρεπε να είναι αλλά δεν είναι.Νεωτεριστές καλλιτέχνες ,
γεννημένοι στην παλιά κοινωνική κατάσταση ,όταν δεν είχαν χρήματα και πλούσιους φίλους,
αναγκάζονταν να φυτοζωούν στα υπόγεια και ανώγεια, να βασανίζονται στο σκοτάδι
και στην φτώχεια περικυκλωμένοι απο τους αστυνομικούς και τους
κριτικούς ,οι οποίοι υπερασπίζονταν τις παλιές ιδέες ,τις καταξιωμένες και βασίζονταν σε
τετριμμένες μορφές.
Οταν κάποιο ταλέντο κατάφερνε  να προβληθεί,το υποδέχονταν πολυβόλα ύβρεων,ομοβροντίες
ουρλιαχτών και χαχανητών το βαρυ πυροβολικό των χλευασμών και οι αιχμηρές πένες το έδιωχναν πάλι στα υπόγεια και τα ανώγεια.
Αυτή η κατάσταση συνεχιζόταν ώσπου εμφανιζόταν κάποιος μαικήνας και έπαιρνε υπό την
προστασία του την τέχνη ή κάποιος κριτικός-καιροσκόπος που παρακολουθούσε τις αλλαγές στην κοινή γνώμη ,έλεγε"΄ηρθε η ώρα"και προέβαλε το ένα ή το άλλο όνομα.
Και τότε έργα εκείνων ,που χθές ακόμα αποτελούσαν αντικείμενο χλεασμών,σήμερα κρέμονται
σε τιμητική θέση ,ενώ οι χθεσινοί υβριστές έχονται και υποκλίνονται μπροστά τους.
Ετσι δημιουργούνταν οι "προνομιούχοι "και τα  '"ονόματα".
Ετσι γινόταν.
Γκρεμιζόταν ο παλιός κόσμος ..και έτσι συνεχίζεται και σήμερα.
Οπως και παλιά,ενα μέρος απο μάς είναι αναγκασμένο να εργάζεται σε γραφεία για τον επιούσιο και να ασχολείται με την τεχνη του πολύ σπάνια.
Οπως και πρίν πνιγόμαστε στους στενούς τοίχους και ονειρευόμαστε ατελιέ,οπωςένας φυλακισμένος ονειρεύεται τον ήλιο και το  φως.
Δεν έχουμε εκθέσεις όπου θα μπορούσαμε να δείξουμε τα έργα μας,δεν έχουμε διαλέξεις,
δεν έχουμε περιοδικά όπου θα μπορούσαμε να μιλούμε για τα έργα μας.
ο κύκλος των προνομιούχων μας περικυκλώνει όλο και περισσότερο.ασφυκτιούμε.
Και δεν φτάνει που δεν μας αφήνουν να πάρουμε μέρος στις εκθέσεις τους,να γράφουμε
 στα περιοδικά τους,αλλά μας απομακρύνουν και απο τα κοινωνικά έργα,απο τις
κοινωνικές οργανώσεις.οι προνομιούχοι αρπάζουν τα πάντα.
Ετσι γινόταν,ετσι γίνεται και ...έτσι θα γίνεται;
Δε θέλουμε μαικήνες.
Δεν θέλουμε ευνοική κριτική.
Δέν θέλουμε να γίνουμε προνομιούχοι.
Δεν θέλουμε να καταπιέζουμε ούτε εκείνους που ήταν πρίν απομάς
ούτε εκείνους που θα έρθουν μετά απο εμάς.
θέλουμε δικαίωμα στην δημιουρία-εργασία
θέλουμε ισότητα και ελευθερία στην τέχνη.΅΅


Nadezhda Udaltsova


πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΅καλλιτεχνική ζωή΅ Νο 3 ,Μόσχα 1920