9:22 π.μ.
θράκα
ΡΕΣΙΤΑΛ
ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΦΕΝΔΟΝΗ
«Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα μικρό κοριτσάκι που το
έλεγαν Ρίκα.Εμενε σε ένα μεγάλο σπίτι και ήταν πολύ ευτυχισμένο.Ωσπου μια μέρα
έκανε μια απροσεξία ,μια πολύ-πολύ σοβαρή αταξία.Οι γονείς της Ρίκας δεν την
συγχώρεσαν ποτέ και την είχανε από τότε του κλότσου και του μπάτσου.Ετσι λοιπόν
,από την μια στιγμή στην άλλη ,έπεσε στην δυστυχία.Το ρολόι για κείνη σταμάτησε
τη στιγμή που έγινε το κακό.Δε μεγάλωσε ποτέ,σαν τις κούκλες που μένουν για
πάντα ρόδινες και μικρές και ανυποψίαστες.Αφιέρωσε τη ζωή της στην ευτυχία όλων
των μικρών κοριτσιών του κόσμου,ράβοντας τα πιο όμορφα ,τα πιο εκτυφλωτικά
κουκλίστικα ρούχα που έφτιαξε ποτέ ανθρώπινο χέρι .Μόνη της συντροφιά το κακό
σκαθάρι,ήρθε και κόλλησε στο τζάμι του παραθύρου της και της βάζει στο μυαλό
τρομαχτικές σκέψεις.Αλλά και μία γηραιά ανοϊκή κυρία,η κυρία Νέλλη,κι ένα αγόρι
λιγνό σαν κλαράκι.Τι απόγινε στο τέλος δεν ξέρουμε,γιατί απλούστατα η Ρίκα
υπάρχει ακόμα.Ζεί και κινείται αναμεσά μας…….)
Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης //(από το πρόγραμμα της
παράστασης)
Σέ μιά θεατρική παράσταση διάρκειας μίας ώρας και είκοσι λεπτών,ο θεατής είναι δύσκολο να καταλάβει τις
υποκριτικές διαδρομές του ηθοποιού.Λαμβάνει μόνο το αποτέλεσμα.Και αυτό το αποτέλεσμα μας
καθήλωσε. Μας εδειξε το πραγματικό θέατρο,τις τρείς διαστάσεις του ρόλου,την
ευφυία ενός ηθοποιού,που μόνος του πάνω στην σκηνή, με απόλυτη ακρίβεια και
έλεγχο των εκφραστικών του μέσων,μας
ταξιδεύει από την συγκίνηση στο γέλιο
και από τον στοχασμό στα μεγάλα, στην ελαφράδα της καθημερινότητας .Το
μίσος,η αγάπη,η μιζέρια,η ενοχή,οι φόβοι και τέλος η απενοχοποίηση ,η
έκρηξη, η οργή, εδώ λυτρώνουν, ανακουφίζουν, στοχεύουν στην ψυχική ανάταση.
Η Αννα Κοκκίνου μας καθήλωσε με την ερμηνεία της,
στήνοντας μια παράσταση αριστουργηματική. Εξαιρετικός ρυθμός από την αρχή μέχρι
το τέλος,στοιχεία θεάτρου του παραλόγου και γκροτέσκ.Περνώντας με εξαιρετική
ευκολία από τον Μπέκετ στην λευκή παντομίμα του Μαρσώ ,θύμιζε κάποιες φορές
λυπημένο κλόουν.
Κι έπλασε με
αριστοτεχνική μαεστρία τον θεατρικό
χαρακτήρα της Ρίκας ,ενός ευαίσθητου
πλάσματος ( ράφτρας ρούχων κούκλας) πού αποσυρμένο από τον κόσμο ,συνομιλεί με
τήν ανοΐκή κυρία Νέλλη του διπλανού διαμερίσματος και ένα σκαθάρι που είναι η μετεμψύχωση
του προηγούμενου ένοικου.
Η Αννα Κοκκίνου με την σεμνότητα που την διακρίνει ,έστησε
μια συν-κινητική παράσταση οριοθετώντας και σχεδιάζοντας με απόλυτη ακρίβεια την πολύπλοκη ψυχολογική
γραμμή που περιγράφει τον ψυχισμό της Ρίκας.Μέσα από την θεατρική αφήγηση με
μοχλό την υποκριτική της δεινότητα,ανέσυρε στην επιφάνεια όλες τις αποχρώσεις
του ασυνείδητου υπαρξιακού ταμπεραμέντου
της ηρωίδας της, κάνοντας τον θεατή συμμέτοχο στο δράμα.
Η ηρωίδα της η
Ρίκα, μας παρασύρει στον κόσμο της. Ολα τα χαρακτηριστικά της εποχής μας ,η
απάθεια,το μίσος,η επιθετικότητα,η οργή ,η μοναξιά,ο τρόμος της ύπαρξης και του
κενού,αλλά και η ανάγκη για συγχώρεση,για γενναιοψυχία,για καλοσύνη φωτίζονται.
Κατάφερε να ρηγματώσει τον παγωμένο χώρο της ακίνητης
συγκινησιακής συλλογικής μνήμης και με μια ακαταμάχητη κωμικότητα να πλάσει
έναν χαρακτήρα αθώο και ένοχο,παγιδευμένο και ελεύθερο ταυτόχρονα.
Ο Kierkegaard
είχε
δώσει για αυτήν την ένοχη αθωότητα , έναν εντυπωσιακό ορισμό: «το χιούμορ
εμφανίζεται όταν αφήνουμε την παιδικότητα να καθρεφτιστεί στην καθολική συνείδηση»
Η Ρίκα -της Αννας Κοκκίνου- διδάσκει ευγένεια,αγάπη ,ήθος,
μεγαλοψυχία, αλληλεγγύη,σκορπίζει με τα καμωματά της το γέλιο και ανακινώντας
μέσα μας όλη την γκάμα των ανθρώπινων συναισθημάτων χαρίζει την λύτρωση στον
εαυτό της και σε εμάς.
«Λυπάμαι πολύ που ο κακός μου χαρακτήρας στάθηκε αιτία να
με αντιπαθήσετε τόσο πολύ.Οπως βλέπετε ,ξέρω,τουλάχιστον να παραδέχομαι τα
σφάλματά μου.
Παρ όλα αυτά πιστεύω πώς αν κάτι εχει αξία στη ζωή είναι
η μεγαλοψυχία ,η δύναμη να συγχωρείς»λέει σε κάποιο σημείο του μονολόγου της η
Ρίκα.
Η υποκριτική της Α.Κοκκίνου,η χορογραφία της Μαριέλας
Νέστορα,η μουσική επιμέλεια της παράστασης της Στέλλας Γαδέδη,το σκηνικό του Νίκου
Αλεξίου και οι απόλυτα εύστοχοι φωτισμοί του ίδιου,συνθέτουν μιά μοναδική
εμπειρία παράστασης.
Συντελεστές:
Συγγραφέας : ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ
Σκηνοθεσία –ερμηνεία: ΑΝΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ
Σκηνικά: ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
Κοστούμια: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΑΘΕΑ
μουσική σύνθεση,ενορχήστρωση:ΣΤΕΛΛΑ ΓΑΔΕΔΗ
φωτισμοί :ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
χορογραφία: ΜΑΡΙΕΛΑ ΝΕΣΤΟΡΑ
προγραμματισμός -Ηχογράφηση: KIMO VIGLIS
υπεύθυνος ήχου: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
φωτογραφίες: ΜΑΡΩ ΣΤΑΒΕΡΗ
Εφη
Καλογεροπούλου
θεατρολόγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου