Προτιμώ να βυθιστώ αναπολώντας-
Παρά να λιάζομαι σε τροπικούς δακτυλίους
στα κοραλλένια πελάγη
Προτιμώ να βυθιστώ αναπολώντας –
παρά να αναπαύομαι σε ενός πεύκου ή έλατου κλαδί
εκεί που σκορπούν οι μεγάλοι αστέρες
τη γονιμοποιό τους δύναμη ,ο Αρκτούρος
η τα ζαφείρια απ το Βόρειο Σέλας
προτιμώ να ανεμοδαρθώ φωνάζοντας σε εκείνους:
η δική σας περιστροφή είναι η πιο απερίσκεπτη,
διαγράφετε άσκοπα ασταμάτητους κύκλους
-δεν έχετε κίνητρο-
εγώ αναζητώ ουρανό
ο δικός σας δεν έχει ορατότητα,
μα εγώ βλέπω τι υπάρχει κάτω από μένα,
τι υπάρχει από πάνω, αυτό που οι άνθρωποι θεωρούν άφαντο-
αναπολώ,αναπολώ,αναπολώ-εσείς λησμονήσατε:
νομίζετε,ακόμα κι αν μείνει μισός,
πώς ο κύκλος σας έκλεισε,
μα εσείς ξαναρχίζετε την απερίσκεπτη περιστροφή σας
πάλι και πάλι
πάλι τ΄ατσάλι ακονίστηκε στην πέτρα
πάλι,η πυραμίδα των κρανίων
εγώ τους νεκρούς ελέησα,
ω,βλασφημία,ενας πέτρινος άρτος το έλεος είναι,
η αγάπη μόνο είναι ιερή, της αγάπης η έκσταση
που γύρω από ένα κέντρο διαρκώς περιστρέφεται,
παράτολμη,ριψοκίνδυνη,τυφλή,
εκεί που ξέρει πώς υπάρχουν ακόμα τα Νησιά των Μακάρων,
διότι ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην.
HILDA DOOLITΤLE
ΤHE FLOWERING OF THE ROD
Η Ανθοφορία της ράβδου
Μετάφραση:Θανάσης Ντόκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου