ο σχοινοβάτης

..........................Το κυνήγι πάνω στο σκοινί,η καταδίωξη του ειδώλου σου,τα βέλη με τα οποία το τρυπάς δίχως να το αγγίζεις και το πληγώνεις και το κάνεις να αστράφτει είναι γιορτή.Μα η προσέγγισή του ειδώλου σου είναι η μεγάλη Γιορτή.Νιώθω μια παράξενη δίψα,θα ήθελα να πιώ,δηλαδή να υποφέρω,δηλαδή να πιώ μα να μεθύσω με τον πόνο που θα ΄ναι γιορτή.Αφού αρρώστιες,πείνα  και φυλακή δεν μπορούν να σε κάνουν δυστυχισμένο,αφού τίποτε απο ολα αυτά δεν σε αγγίζει,δυστύχησε με την τέχνη σου.
Τι σημασία εχει -για σένα και για μένα- ενας καλός ακροβάτης;
Θα είσαι το πυρπολούμενο θαύμα,θα φλέγεσαι και θα διαρκείς λίγα λεπτά.Φλέγεσαι.Πάνω στο συρματοσκοινό σου είσαι ο κεραυνός.Εστω ενας μοναχικός χορευτής.Σε αναγκάζει να χορεύεις μια τρομερή δυστυχία,που πυροδοτείται κι εγώ δεν ξέρω απο ποιά φλόγα που σε φωτίζει και σε αναλώνει.και το κοινό; Βλέπει μονάχα τη φωτιά,και νομίζοντας οτι παίζεις,αγνοώντας οτι είσαι εσύ ο εμπρηστής,χειροκροτεί την πυρκαγιά.
...................................

ΖΑΝ ΖΕΝΕ
ο σκοινοβάτης
μτφρ:Χριστόφορος Λιοντάκης