Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

"only lovers left alive"



Έτσι και πάρει η μηχανή του πένθους μπρος
δεν σταματάει να 'χει απόθεμα από λύπη και
λόγια και κήπους με ωραία περίπτερα σε άκρες
και γραφές άξιες να υπερβούν όλα τα ονόματα
κι ατσάλι για να σπάσει κάθε σ'αγαπώ.
Ό, τι περνάει εκτός του ότι περνάει πάντοτε σωστά
σ' αφήνει εν τέλει διαθέσιμο στη λυρική σου
τόλμη να στοιχηματίζεις με τις εποχές:
Πότε θα βγω επιτέλους για νέες πληγές!
Κι ας ερωτούσε ο ποιητής που πάει ο έρωτας
όταν ξεχνιέται, γίνεται καύσιμο σιωπής
να εξευγενίζει και αυτόν που αγάπησε
και αυτόν που αγαπήθηκε με το αδύνατό του.
Γίνεται κάτι που το πιάνουνε μικρά κορίτσια
με το ένστικτο μάτια με μάτια και φορά
μιας πτώσης όλο φόβο σε αγκαλιές γκρεμών
γίνεται νέο βλέμμα στο παλιό εκείνο ρόδο
που δίνεται πιο δροσερό στο μαρασμό του μέλλοντός του
επιστρέφοντας στα μάτια κάτι που θα έλεγες ροδότητα
γεμάτη τιναγμένο μάρμαρο από σβησμένα ονόματα.
Δεν ξέρω αν παρηγορεί αυτό μα είναι σαφές
πως μικρές μηχανούλες πένθους είμαστε όλοι μας.

Βασίλης Λαλιώτης 

απο εδώ

""only lovers left alive" τίτλος της τελευταίας ταινίας του J.Jarmusch
απο δώ και το μουσικό κομμάτι και η φωτο!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: