"στη θέα ενός αθέατου"

Στη θέα ενός αθέατου

Ποιόν ρωτούσα επίμονα

και δε γυρνούσε να με δεί

η μήπως κανένα δε ρωτούσα

σκοτεινός αέρας το σώμα και

ανοιγόκλεινε σα ξεχασμένη πόρτα

πάνω απο ερειπωμένες απαντήσεις

Γιατί αυτή η φτωχή αλήθεια του καθρέφτη

δε μου αρκεί αυτό

που σπαραχτικά με κοιτάζει

για ν΄ανάψω το κερί κι απο την άλλη μεριά

να οδηγηθώ επιτέλους

στη φοβερή στιγμή του ειδώλου

ενός αλλου κόσμου

να μάθω γιατί το ποίημα συστρέφεται

γύρω απο το ίδιο το νόημά του λόγια

που διασχίζουν το χαρτί

σαν αμήχανο άλμα

σ'ενα δάσος βαθιάς κατήφειας απόηχοι

λέξεων που πέσαν στούς γκρεμούς τους

ανείπωτο ποίημα

σε ακολουθώ

δε συναντιόμαστε ποτέ...

Στο τέλος μένεις άναυδο στη θέα

ενός αθέατου

μοναδικού αναγνώστη

κι απο ανάγνωση σε απόγνωση κι απο

απόγνωση σε ανάγνωση

χαθήκαμε

Ζέφη Δαράκη

Σε ονομάζω θα πεί σε χάνω

εκδόσεις: Αλεξάνδρεια,2008

(βραβείο Ακαδημίας Αθηνών)

απο εδώ

κριτική για την συλλογή "σε ονομάζω θα πεί σε χάνω" 
απο τον Γιώργο Μπλάνα εδώ