..κι ένα αλλο είδος....

ΒΑΛ: Όχι,απόκαμα με όλα αυτά
ΠΡΙΓΚιΠΕΣΑ: Τι τρέχει; Κουράστηκες;
ΒΑΛ: Δεν κουράστηκα.Αηδίασα.
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ:Ω,αηδίασες ε;
ΒΑΛ: Ακου να σου πώ,Πριγκιπέσα,υπάρχουν άνθρωποι που πουλιούνται κι αγoράζονται σε αυτό τον κόσμο, σαν σφαχτάρια γουρουνιών στα χασάπικα!
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ: Δεν μου λές τίποτα που να μην ξέρω.
ΒΑΛ: Μπορεί να νομίζεις πως υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο,Πριγκιπέσα.Πώς υπάρχουν δύο μόνον είδη ανθρώπων,αυτοί που αγοράζονται και οι αγοραστές! Όχι! Υπαρχει κι ένα άλλο είδος…
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ: Ποιο είδος;
ΒΑΛ: το είδος που ποτέ δεν του έβαλαν σφραγίδα.
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ:Θα σου βάλουν φίλε
ΒΑΛ: Πρέπει να με πιάσουν πρώτα.
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ: Τότε,καλύτερα μη μένεις σε αυτά τα μέρη.
ΒΑΛ: Ξέρεις πώς υπάρχει ένα είδος πουλιών, που δεν έχουν πόδια κι έτσι δεν μπορούν να σταθούν πουθενά και πρέπει να στηρίζονται σε όλη τους τη ζωή στα φτερά τους στον ουρανό;Αλήθεια είναι.Είδα ένα κάποτε,είχε πεθάνει κι είχε πέσει στην γή κι είχε γαλάζιο χρώμα και σώμα μικρούλικο σαν το μικρό σου δαχτυλάκι,αυτή είναι η αλήθεια,είχε ένα τοσοδούλικο σωματάκι σαν το μικρό σου δάχτυλο και τόσο ελαφρύ στην παλάμη του χεριού σου που δεν ζύγιζε πάνω από ένα πούπουλο,κι είχε τα φτερά διάπλατα ανοιγμένα,και διάφανα στο χρώμα τ΄ουρανού και μπορούσες να δείς μέσα από αυτά.Καμουφλάζ,το λένε.Είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις αυτά τα πουλιά απ τον ουρανό και για αυτό τα γεράκια δεν μπορούν να τα αρπάξουν,δεν τα διακρίνουν εκεί στα γαλάζια ύψη του ουρανού,κοντά στον ήλιο!
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ:ΚΙ όταν έχει συννεφιά;
ΒΑΛ: Πετάνε τόσο ψηλά που τα αναθεματισμένα γεράκια θα ζαλίζονταν.ΚΙ αυτά τα μικρά πουλιά,δεν έχουν πόδια καθόλου και ζούν όλη τους τη ζωή πάνω στα φτερα τους κοιμούνται πάνω στον άνεμο,κι άκου πώς κοιμούνται τη νύχτα.Ανοίγουν διάπλατα τα φτερά τους και κοιμούνται πάνω στον άνεμο,όπως τα αλλα πουλιά διπλώνουν τα φτερά τους και κοιμούνται πάνω σε ένα δέντρο…(ακούγεται μουσική)..Κοιμούνται πάνω στον άνεμο και…(Τα μάτια του θολώνουν και μαλακώνουν,παίρνει την κιθάρα του και συνοδεύει την πολύ χαμηλή μουσική) ποτέ δεν ακουμπάν αυτήν τη γή παρά μόνο μια φορά όταν πεθάνουν.
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ: Θα θελα να ΄μουν ένα από αυτά τα πουλιά.
ΒΑΛ:Και γώ θα θελα να΄μουν ..πολλοί θα θελαν να ναι ένα από κείνα τα πουλιά και ποτέ να μην είχαν φθαρεί!
ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ: Αν κανένα από εκείνα τα πουλιά πέθαινε κι έπεφτε στη γή,και σύ τύχαινε να το βρείς,θα θελα να μου το δειχνες γιατί φοβάμαι πώς ίσως μόνο στη φαντασία σου υπάρχει πουλί τέτοιου είδους.Γιατί δεν νομίζω να ΄χει υπάρξει ποτέ ζωντανή ύπαρξη τόσο ελεύθερη,ούτε κατά διάνοια.Δείξε μου ένα από αυτά τα πουλιά και θα πώ: Ναι,ο Θεος δημιούργησε,ένα τέλειο πλάσμα! Νάσαι σίγουρος ότι θάδινα αυτό το εμπορικό και κάθε κομματάκι του στόκ μέσα εδώ για να γίνω αυτό το μια σταλιά πουλάκι στο χρώμα του ουρανού…για μια νύχτα  να ξαπλώσω πάνω στον άνεμο και να πλέω!εδώ κι εκεί κάτω από τα άστρα……

ΤΕΝΝΕΣΗ ΟΥΙΛΛΙΑΜΣ
ΟΡΦΕΑΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ/
Πράξη πρώτη-σκηνή δεύτερη(απόσπασμα)
Μτφρ: Μυρσίνη Ιωακείμ