Πέμπτη 14 Μαΐου 2015



Η απόρριψη δεν είναι φυγή ούτε η φυγή είναι άποψη.
Η απόρριψη είναι το δίχως άλλο άποψη. Άποψη σε δρόμους που βαδίζουμε.
Δρόμους γεμάτους φόβους που πήραμε , χωρίς έξοδα ψυχής και με ανάσα θειάφι.
Με την επίγνωση του προσωρινού και ταυτότητα την κουτσή μας μνήμη.
Κοιτάζουμε αυτά που αστράφτουν στους καθρέπτες και ξέρουμε οτι είναι
αλήθειες και αυτά που αστράφτουν πάνω στους ανθρώπους είναι τύψεις.
Θυμόμαστε οτι μονάδα μέτρησης της ζωής δεν είναι οι λύπες καθώς και
οτι μονάδα μέτρησης της προσδοκίας δεν είναι οι ενοχές. Κουρασμένοι
αγκαλιάζουμε την αξία του ελάχιστου και απορρίπτουμε την απαξία της αναγκης , διότι η απόρριψη είναι άποψη. dk

Δημήτρης Κονδύλης
απο την ιστοσελίδα του εδώ

 

2 σχόλια:

Utopia είπε...

[...]Καταστρέφεις και χαίρεσαι.Απολαμβάνοντας βαθιά τούτη τη σύγκρουση με όλους και όλα.Η ακονισμένη ατομικότητα ενάντια στη νωθρή κοινωνία.Νικά πάντα η δεύτερη αλλά μόνο η πρώτη κατακτά τις συναισθηματικές κορυφώσεις.Είναι κι αυτό ένα είδος δικαιοσύνης.Σε απορρίπτουν οι πάντες αλλά δεν σε νοιάζει πια,καθώς τους είχες ήδη απορρίψει εσύ νωρίτερα ακόμα κι αν δεν το΄χες καταλάβει.Οι τύψεις έρχονται μόνο σε ώρες αδυναμίας,όταν αναλογίζεσαι τις συμβατικές χαρές που έχεις χάσει.Φεύγουν όμως γρήγορα,καθώς ξαναβυθίζεσαι στην ασκητική αυτάρκεια και βρίσκεις πάλι την προσωπική σου ισορροπία[...]

Aνδρέας Ταρνανάς,
Το βράδυ στην ταράτσα
Ένας μονόλογος που γράφτηκε κατά παραγγελία της Κατερίνας Γώγου

η ανάρτησή σου μου θύμισε αυτό το απόσπασμα, που έχω ιδιαίτερα αγαπήσει

κοκκινη κισσα είπε...

σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το μοίρασμα Utopia!! εξαίρετο το απόσπασμα και η συντροφιά σου!!!!!

σε φιλώ.