«ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ Η ΠΟΙΗΣΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ,ΚΑΙ Η ΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Η ΠΟΙΗΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΦΡΙΚΗ»

WILFRED OWEN(1893-1918)
……………………………………………………………………………………………………
Στον χωρο-χρόνο της εντελώς πραγματικής ζωής,στον οποίο αντηχεί το έργο,εκεί που βρίσκουμε την εγγραφή ή το βιβλίο,βρίσκουμε επίσης και ένα αληθινό πρόσωπο-από το οποίο εκπορεύεται ο προφορικός λόγος,η εγγραφή και το βιβλίο- και πραγματικούς ανθρώπους που ακούνε ή διαβάζουν το κείμενο.
Φυσικά,αυτοί οι πραγματικοί άνθρωποι,οι συγγραφείς,οι ακροατές και οι αναγνώστες,μπορεί να ανήκουν(και συχνά ανήκουν)σε διαφορετικούς χωρο-χρόνους,που μερικές φορές τους χωρίζουν αιώνες και μεγάλες χωρικές αποστάσεις,οι οποίοι όμως ,παρ όλα αυτά,βρίσκονται σε ένα πραγματικό,ενιαίο και ακόμα ατελή ιστορικό κόσμο,αποκομμένο με ένα αυστηρό και κατηγορηματικό όριο από τον αναπαριστώμενο μέσα στο κείμενο κόσμο.Συνεπώς ,μπορούμε να αποκαλέσουμε αυτόν τον κόσμο,κόσμο που δ η μ ι ο υ ρ γ ε ί το κείμενο,γιατί όλα του τα στοιχεία(…) συμμετέχουν εξίσου στην δημιουργία του αναπαριστώμενου μέσα στο κείμενο (..) κόσμου.Οσο δυναμικά κι αν ο πραγματικός και ο αναπαριστώμενος κόσμος αντιστέκονται στη συγχώνευσή τους,όσο αμετακίνητο κι αν είναι το διαχωριστικό όριο αναμεσά τους,είναι εντούτοις αξεδιάλυτα δεμένοι μεταξύ τους ,και βρίσκονται σε συνεχή α λ λ η λ ε π ί δ ρ α σ η .
Μιά αδιάκοπη ανταλλαγή στοιχείων συντελείται μεταξύ τους,όμοια με την αδιάκοπη ανταλλαγή της ύλης ανάμεσα στους ζ ω ν τ α ν ο ύ ς οργανισμούς και το περιβάλλον τους.
Οσο διάστημα ο οργανισμός ζ ε ί, αντιστέκεται στην συγχώνευση με το περιβάλλον,όμως,αν τον αποσπάσουμε από το περιβάλλον του,
π ε θ α ί ν ε ι .

M.M.Bachtin,
The Dialogic Imagination,1981

Και τα δύο αποσπάσματα από το βιβλίο του Jeremy Hawthorn//Ξεκλειδώνοντας το κείμενο//σε μτφρ: Μαρίας Αθανασοπούλου//Παν/κές εκδόσεις Κρήτης,1993.