Στη σκόνη

 Βλέποντας όλο και λιγότερο

ανάμεσα στη σκόνη τρυπώνοντας το βλέμμα

ανάμεσα στη σκόνη βολεύοντας τις ώρες στις τσέπες να ζήσει 

φορώντας τα γυαλιά του κι ας είναι ραγισμένο το ένα τζάμι 

και το ζευγάρι παλιό εποχής ένα παντζούρι κι αυτό που κλείνει πίσω του πασχίζει  να δει έτσι ανάμεσα να προλάβει τον εαυτό του πριν στρίψει

στην απέναντι γωνία να απλώσει τα χέρια κόβοντας μια φέτα ήλιο ακόμα,

αγωνίζεται το σκοτάδι να σπρώξει μακριά το μοχθηρό

και βάζει πάλι το ρολόι τους δείχτες συναρμολογεί πάνω τους σκαρφαλώνει

ανοίγει τη πόρτα κι είναι δρόμος ο χρόνος και το φώς λεύτερο άλογο.  

Εφη Καλογεροπούλου

Ηχος απο νερό,2010