Pablo Neruda

φωτο:Stanley Bielen

ΜΑΔΡΙΓΑΛΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Στο βυθό θάλασσας βαθιάς,
τη νύχτα με τις λίστες τις μεγάλες,
σαν άλογο περνάει τρέχοντας
το σιωπηλό, σιωπηλό όνομά σου.

Φιλοξένησέ με στην πλάτη σου,αχ,πρόσφερέ μου 
καταφύγιο
κάνε με ,ξαφνικά ,στον καθρέφτη σου μέσα να φανερωθώ,
πάνω στο μοναχικό ,νυχτερινό φύλλο,
ξεφυτρώνοντας από την σκοτεινιά,μπροστά σου.

Ανθος του απαλού πλήρους φωτός,
φέρε μου γρήγορα των φιλιών σου το στόμα,
βίαιο από τους αποχωρισμούς,
λεπτό καλογραμμένο στόμα.

Τώρα ,βέβαια,μακριά και όλο πιο μακριά,
από λησμονιά σε λησμονιά μένουν μαζί μου
οι ράγες,η κραυγή της βροχής
ο,τι η νύχτα η σκοτεινή κρατάει φυλαγμένο.

Περιμάζεψέ με το σούρουπο,
όταν η νύχτα παίρνει να δουλέψει
το βεστιάριό της ,και πάλλεται στον ουρανό
ένα αστέρι με άνεμο γεμάτο.

Πλησίασέ μου την απουσία σου στο βυθό,
βαριά ,καλύπτοντας τα μάτια σου,
κάνε να με διασχίσει η ύπαρξή σου,υποθέτοντας
πως η καρδιά μου είναι κατεστραμμένη.

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ 
ερωτικά ποιήματα/
μτφ:Αγαθή Δημητρούκα

Δίγλωσση έκδοση
εκδόσεις Πατάκη