Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

Τρύπες//ποίηση Γιολάντα Πέγκλη




Τρύπες

Δεν γνωρίζει από μελαγχολία.
Φιλάει αυτόν που πρέπει να πεθάνει, σηκώνεται
Απ΄το τραπέζι, ώρα να πηγαίνω λέει,
Χάνεται στα υπερβραχέα, λύκος.
Αυτό που βλέπει είναι μόνο αυτό που βλέπει.
Ωριμάζει δηλαδή σα να σαπίζει, μολονότι
Σ ένα τόσο δα ονειράκι χθές
Μην κλαίς, μην κλαίς, έλεγε,
Σταμάτα να κλαίς έλεγε.

Με τέτοιους συνδαιτημόνες
Διανύω τις μεταμορφώσεις της κάμπιας
Ή κρύβομαι;

Γεράνια και γεράνια αίμα
Αφήστε μήνυμα

Αφήστε τα ωραία γαλάζια γράμματα, τα δράματα
Βαρέθηκα

Πάω αλλού για καλοκαίρι.

ΓΙΟΛΑΝΤΑ ΠΕΓΚΛΗ
Τρύπες,2014

από το βιβλίο ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ
ΣΤΑ ΠΕΝΗΝΤΑΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
επιμέλεια Κώστας Ριζάκης

οι εκδόσεις των φίλων,Αθήνα 2015

Δεν υπάρχουν σχόλια: