εφη καλογεροπούλου,"άμμος"

Συχνά σε όνειρο
το παλτό της έβλεπε
άδειο από κορμί να πέφτει
τότε στο πάτωμα άπλωνε το χέρι
κι έλεγε
-να σώσω ό,τι προλάβω

Απόψε το χέρι της, άκουσε
την άκουσε
σύρθηκε στο σκοτάδι
άνοιξε τις ραφές, έσκισε τη φόδρα
ραμμένο με κλωστή ,φαρδύ από ακινησία
χρόνο ξήλωσε.
Τίποτα δεν περισσεύει, είπε
ένα κουβάρι τύλιξε ,τόσο πρόλαβε
το πήρε κι έφυγε.
Μέρες αργότερα την είδαν
δίπλα στη θάλασσα να περπατά
Κι αν δεν υπάρχει χρόνος; έλεγε
Ενα κουβάρι είναι ,τίποτα περισσότερο.

Και πιάνοντας την άκρη του
το πέταξε στη θάλασσα.

Εδώ τελειώνει η θάλασσα στα χέρια μου
σκέφτηκε.

εφη καλογεροπούλου
"αμμος",
εκδ: μετρονόμος,2013