oz.irtc.org/ftp/pub/stills/1996-12-31/leaves.jpg
......"φυγή,ώ φυγή! Ω νύχτα ,της ποίησης ώρα.Διότι η ποίηση είναι αναμονή στο ημίφως με το όμμα να κοιτά δίχως να παίζει,η ποίηση είναι άβυσσος όμοια με λυκόφως,είν΄αναμονή στο κατώφλι,είναι συντροφιά μαζί και μονάξια,είν΄ανάμιξη και αγωνία για την ανάμιξη...είναι μέν τόσο ελέυθερη ακολασίας,τόσο απαλλαγμένη ακολασίας κατά την ανάμιξη,σαν το όνειρο των κοιμωμένων αγελών,κι ωστόσο η αγωνία για μιά τέτοιαν ακολασία εξακολουθεί υφιστάμενη:άχ, η ποίηση ειν άναμονή,κι ενώ δεν πρόκειται κάν γι΄αναχώρηση,η ποίηση είναι ,ναι,είν΄ένας διαρκής αποχαιρετισμός."......
HERMANN BROCH
ΒΙΡΓΙΛΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΣ
μεταφρ.ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
2 σχόλια:
Oυράνιο φως,
κι αγέρα που μοιράζεσαι
τη δόξα της γης
πόσες ν' άκουσες θρήνων ωδές
πόσους βόγκους από χτύπους
που ματώνουν το στέρνο μου
κάθε αυγή
σαν φεύγει η σκέπη της νύχτας.
...
ΗΛΕΚΤΡΑ
σχοινοβάτη
πλούτισες την ανάρτηση με ένα πολύ όμορφο απόσπασμα.
νάσαι καλά .
φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου