Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

kiwi mad world version

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα.Ετσι οπως ειδα την αναρτηση σου,να σου πω κι εγω ποσο kiwi ειμαι, τι κοπος, φαντασια, αγωνια,δυναμη, χαρα, απελπισια,αισιοδοξια και δακρυα,για να πεταξεις λιγο σ αυτη τη προσκαιρη ζωη.Ομως, η ομορφια δεν εχει τελος...Σε χαιρετω κοκκινη κισσα!Σου ευχομαι να εισαι παντα ελευθερο πουλακι!

aKanonisti είπε...

Καταπληκτικό!!!
Θλιβερό... αλλα... τρυφερό....
:-))))

κοκκινη κισσα είπε...

ανώνυμος
συγκρατώ το "ομως, η ομορφιά δέν έχει τέλος"μού αρέσει αυτή η αισιόδοξη φράση,και φυσικά το πέταγμα!
σε ευχαριστώ για τίς ευχές!Ουτως ή άλλως συν-οδοιπόροι είμαστε και θα συναντηθούμε εκεί..στό γύρισμα της σκάλας!!

νάσαι καλά.

κοκκινη κισσα είπε...

ακανόνιστη

πράγματι! μού δημιούργησε και μένα μιά απίστευτη τρυφερότητα...
μα και τήν ελπίδα, αν δεί κανείς με πόσο κόπο ο καθένας μας φτιάχνει ένα δρόμο να" πετάει"!χωρίς να εγκαταλείπει!!

καλό απόγευμα.