ανώνυμος συγκρατώ το "ομως, η ομορφιά δέν έχει τέλος"μού αρέσει αυτή η αισιόδοξη φράση,και φυσικά το πέταγμα! σε ευχαριστώ για τίς ευχές!Ουτως ή άλλως συν-οδοιπόροι είμαστε και θα συναντηθούμε εκεί..στό γύρισμα της σκάλας!!
πράγματι! μού δημιούργησε και μένα μιά απίστευτη τρυφερότητα... μα και τήν ελπίδα, αν δεί κανείς με πόσο κόπο ο καθένας μας φτιάχνει ένα δρόμο να" πετάει"!χωρίς να εγκαταλείπει!!
4 σχόλια:
Καλημερα.Ετσι οπως ειδα την αναρτηση σου,να σου πω κι εγω ποσο kiwi ειμαι, τι κοπος, φαντασια, αγωνια,δυναμη, χαρα, απελπισια,αισιοδοξια και δακρυα,για να πεταξεις λιγο σ αυτη τη προσκαιρη ζωη.Ομως, η ομορφια δεν εχει τελος...Σε χαιρετω κοκκινη κισσα!Σου ευχομαι να εισαι παντα ελευθερο πουλακι!
Καταπληκτικό!!!
Θλιβερό... αλλα... τρυφερό....
:-))))
ανώνυμος
συγκρατώ το "ομως, η ομορφιά δέν έχει τέλος"μού αρέσει αυτή η αισιόδοξη φράση,και φυσικά το πέταγμα!
σε ευχαριστώ για τίς ευχές!Ουτως ή άλλως συν-οδοιπόροι είμαστε και θα συναντηθούμε εκεί..στό γύρισμα της σκάλας!!
νάσαι καλά.
ακανόνιστη
πράγματι! μού δημιούργησε και μένα μιά απίστευτη τρυφερότητα...
μα και τήν ελπίδα, αν δεί κανείς με πόσο κόπο ο καθένας μας φτιάχνει ένα δρόμο να" πετάει"!χωρίς να εγκαταλείπει!!
καλό απόγευμα.
Δημοσίευση σχολίου